Hayvanlar neden bu kadar sevgi dolu?

Gazeteci Yazar Serpil Çavuşoğlu sosyal medya hesabından hayvanların sevgi dolu olduğunu paylaştı. Yazar Çavuşoğlu, yazısında “ Hayvanlar neden bu kadar sevgi dolu ?” sorusunu da sordu.

Serpil Çavuşoğlu’nun Sosyal Medya hesabından paylaştığı yazı şöyle;

Hayvanlar neden bu kadar sevgi dolu?

● Yalı, villa, müstakil, gecekondu, sokak, karton ayırımı yapmadıkları için sınıflandırma ve sınıflandırılma endişesine sahip değildirler. Eğer lüks bir yerde yaşıyorlarsa sahipleri öyle istediği içindir. İçgüdüsel olarak sadece yağmur, çamur, soğuk ve tehlikeden uzak durma tercihi yaparlar.

● Antrikot, biftek, tavuk, ciğer, kemik, yaş mama, kuru mama, makarna, karpuz, ekmek yani ne bulurlarsa karınlarını doyururlar. "Biftek yemedim" endişeleri yoktur. Biftekten başka birşey yemiyorsa da bu sahibinin edindirdiği bir alışkanlıktır. Sadece karın doyurma içgüdüsü ile hareket ederler.

● 365 gün 24 saat doğayı yani ait oldukları şeyi takip ederler. Sevgiyi gözlemler ve sürekli yaşarlar. Çünkü: Tv seyretme, bilgisayar, tablet, cep telefonu, avm ziyaretleri, yaz tatili, kış tatili gibi tercihleri ve endişeleri yoktur. Bu tür tercihleri olmadığı için de sevgi, beslenme, uyku ve güvenlik duygusuna adapte olarak yaşarlar.

● Rüzgarı gözlerini kapatarak koklar, her buldukları güneşli zemine sereserpe uzanırlar.

● Hoşlanmadıkları şeye sıcak tepki verir içlerine atmazlar.

● Acıktıkları zaman yer, susadıkları zaman içerler. Uykuları geldiği zaman uyur ve tuvaletlerini asla tutmazlar.

● Bir yere gitmek istiyorlarsa hafta sonu tatilini beklemezler.

● Birini görmek istiyorlarsa; yol, ulaşım, trafik, gece, gündüz hava koşulları gibi unsurlara bakmadan yola çıkarlar.

●  Kendi cinsleri ya da diğer cins üzerinde "hangi marka ürün var" diye merak etmezler. Eğer giyiyorlarsa da kendilerinin degil sahiplerinin zevk tatmininden ibarettir.

● Onlar için insanoglunun el üstünde tuttuğu statüler anlamsızdır. Bir Kaniş'in Doberman'ın ayak işlerini yaptığını göremezsiniz. Bir saray köpeğinin sokak köpeğini küçümsediğini göremezsiniz. 

Özlerini kaybetmezler. Nerede karşılaşırlarsa karşılaşsınlar aynı tepkiyi verirler.  "Hav, hav, hav..."

● Yemegini altın tabağa da koysanız taşın üstüne de koysanız yerler.

● Tasma takılsa da, boyansa da, yıkansa da, taransa da, parfüm sıkılsa da, çatal bıçak, bornoz kullanmaz, doğalarını bozmaz.

Çünkü hayvanlar dünyaya, doğaya adaptedirler. İçgüdülerini takip ederler.

● VerdiğiMiz tüm bu zararlara rağmen de kendileri gibi olmaktan asla vazgeçmezler.

● Doğumdan ölüme kadar kendini arayan insanoğlunun tam aksine, kendilerini kaybetmedikleri için, her anı severek doya doya yaşarlar.

Hayvanlar neden bu kadar sevgi dolu, şimdi anlıyor musunuz?

Serpil ÇAVUŞOĞLU